مالک اشتر بارِ علی نبود!
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
پرسید: اگر الان آقا را ملاقات کنی چه میکنی؟
گفتم به دست و پایش میافتم چون پروانه به دورش می گردم و ...
گفت: اگر پرسید در راه ما چه کردهای چه؟ چه بارهایی برداشتی؟ با شیعیان و دوستان گرفتار ما چه کردی؟ چه جوابی داری؟
به چشمانم نگاهی سرشار از محبت نمود و ادامه داد خودت باری بر دوش مولا نباشی؟! این را گفت و رفت، به دنبالش دویدم، پس چه کنیم؟
فرمود مالک اشترها به دنبال علی نبودند که فقط رویش را ببینند، بلکه عهدهدار اموری میشدند که رضایت علی در آن بود ولو فرسنگها از او دور بودند و زبیرها در کنار علی بودند ولی طاقت امر او را نداشتند و در مقابل او لشگرکشی کردند!
ولایی بودن فقط اشک و آه و ... نیست بلکه کسب نمودن رضایت ولی شرط است و راه یافتن به صراط و از سبیلها گذشتن و به صراط رسیدن.
گفتم عاجزم!! گفت اگر سالکی و به عجز و اضطرار رسیدی با اعتصام و استعانت از ولی به صراط میرسی و نجات مییابی. مواظب باش در سَبیلها نمانی!
استاد علی صفایی حائری رحمه الله
- ۹۷/۰۸/۲۵